φιλιατρό

το, Ν

στόμιο πηγαδιού.

[ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. συνδέεται με τη λ. φρέαρ, -ατος «πηγάδι» και έχει σχηματιστεί μέσω ενός αμάρτυρου τ. ονομ. εν. *φρεατρόν (< φρέατρα, μτγν. τ. τού πληθ. τού φρέαρ αντί τού φρέατα) με ανομοιωτική τροπή τού -ρ- σε -λ- (πρβλ. και φλετρό)].